Fizikal

Buli fizikal ialah sebarang sentuhan fizikal yang tidak diingini antara pembuli dan mangsa. Ini adalah salah satu bentuk buli yang paling mudah dikenal pasti. Contohnya termasuk:[14][15] Bergaduh, sentuhan tidak wajar, menendang, mencubit, mencucuk, menarik rambut, menumbuk, menolak, menampar, meludah, mengintai atau membuat hubungan mata yang tidak diingini dan berterusan dengan mangsa, menumpahkan cecair ke atas mangsa, membaling objek kecil dan ringan ke arah mangsa, mengusik, mengugut, menggeletek, menggunakan senjata termasuk yang dibuat-buat, kecurian dan/atau merosakkan barang peribadi.

Emosi

Buli emosi ialah sebarang bentuk buli yang menyebabkan kerosakan pada jiwa dan/atau kesejahteraan emosi mangsa. Contohnya termasuk:[14][15] menyebarkan khabar angin berniat jahat tentang seseorang, "berpakat" terhadap orang lain (ini juga boleh dianggap sebagai buli fizikal), mengabaikan orang (seperti layanan senyap atau berpura-pura mangsa tidak wujud), memprovokasi orang lain, merendahkan atau berkata perkara yang menyakitkan hati (yang juga merupakan bentuk buli lisan).[16]

Lisan

Buli lisan ialah kenyataan atau tuduhan fitnah yang menyebabkan mangsa mengalami tekanan emosi yang tidak wajar. Contohnya termasuk: [15] bahasa kesat carutan yang ditujukan kepada mangsa; menggunakan istilah menghina atau mempersendakan nama orang itu (termasuk nama saudara dan kenalan); mengulas secara negatif tentang rupa, pakaian, badan, dsb. seseorang, (penderaan terhadap peribadi); mendera, mengganggu, mengejek dan memperkecilkan,[16] mengancam untuk mendatangkan bahaya,[17] mengusik,[17] dan membuat komen seksual yang tidak sesuai.[17]

Buli siber

Ditambah dengan penggunaan komputer dan internet yang semakin meningkat, penggunaan teknologi dan media sosial sebegini telah memindahkan beberapa buli dari halaman sekolah ke internet.[18] Kini, sekolah mengalami kesukaran dalam mengawal buli di luar kampus kerana persepsi bahawa peranan mereka terhenti di pintu pagar sekolah. Sekolah berada di bawah tekanan untuk tidak melebarkan kuasa mereka serta ingin mengelak melanggar hak kebebasan bersuara murid.[19] Menurut Profesor Bernard James, "ketakutan pendidik dalam konteks teknologi baru muncul ini berfungsi dalam kelebihan pembuli."[20]

Penyelidikan mencadangkan bahawa buli siber kadangkala merupakan lanjutan daripada buli yang telah berlaku di tempat lain.[21] Pelajar yang dibuli siber, dalam banyak kes, juga pernah dibuli dengan cara lain sebelum ini (cth., secara fizikal atau lisan di sekolah). Terdapat beberapa pelajar yang dibuli secara eksklusif melalui Internet. Sesetengah mangsa siber secara fizikal lebih kuat daripada pembuli siber, yang menyebabkan pembuli ini lebih suka berkonfrontasi dalam talian berbanding secara bersemuka.[22]

Seksual

Buli seksual ialah "sebarang tingkah laku buli, sama ada fizikal atau bukan fizikal, yang berdasarkan seksualiti atau jantina seseorang."[23] Soal selidik BBC yang ditujukan kepada remaja Inggeris berumur 11 hingga 19 tahun mendapati, daripada 273 responden, 28 telah dipaksa melakukan sesuatu yang seksual, 31 pernah melihatnya berlaku kepada orang lain, dan 40 pernah mengalami sentuhan yang tidak diingini.[24] Angka kerajaan UK menunjukkan bahawa pada tahun persekolahan 2007–2008, terdapat 3,450 pengecualian tempoh tetap dan 120 tindakan buang sekolah di England kerana salah laku seksual.[25] Ini termasuk insiden seperti meraba dan menggunakan bahasa hinaan secara seksual. Dari April 2008 hingga Mac 2009, ChildLine menasihati sejumlah 156,729 kanak-kanak, 26,134 daripadanya bercakap tentang buli sebagai kebimbangan utama dan 300 daripadanya bercakap secara khusus tentang buli seksual.[26] Kes mesej seksual juga semakin meningkat dan telah menjadi punca utama buli.[petikan diperlukan] Sebaran gambar seksual mereka yang terlibat, sama ada di sekitar sekolah atau di internet, meletakkan pemula dalam kedudukan untuk dihina dan dibuli.[27]